Να δώσουμε πολλά συγχαρητήρια στα παιδιά που συμμετείχαν, αλλά και στην κ Σπινέλη και την κ Σταυροπούλου για την διοργάνωση αυτής της γιορτής . Ένα εξαιρετικό αφιέρωμα για την εξέγερση του Πολυτεχνείου του 1973, την κορυφαία αντιδικτατορική εκδήλωση που προανήγγειλε την πτώση της Χούντας.
"Αγαπητά μας παιδιά,
Συγκεντρωθήκαμε σήμερα, 17 του Νοέμβρη, για να θυμηθούμε, εμείς οι μεγαλύτεροι και να ακούσετε εσείς τα παιδιά, μέσα από τη σημερινή παρουσίαση και με τη βοήθεια της φαντασίας σας, τι συνέβη εκείνη την ημέρα, μόλις 49 χρόνια πριν, στο κοντινό μας παρελθόν, τη χρονιά του 1973.
Η ημέρα που τιμούμε σήμερα δεν έρχεται από το μακρινό παρελθόν, και κάποιους αιώνες πριν….. η σημερινή ημέρα, η 17 η του Νοέμβρη, ανήκει στην πρόσφατη ιστορία, κάτι που σημαίνει ότι υπάρχουν άνθρωποι ακόμα, που μπορούν να καταθέσουν ζωντανές τις μαρτυρίες για εκείνες τις ημέρες.
Στον αγώνα εκείνο, τα νιάτα της πατρίδας μας έδωσαν το μεγάλο παρόν με επικεφαλής τους φοιτητές του Πολυτεχνείου.
Τι συνέβαινε όμως στη χώρα μας και γιατί εξεγέρθηκαν οι φοιτητές από πολλές σχολές εκείνες τις ημέρες;;;
Στις 21 Απριλίου 1967, μία ομάδα συνταγματαρχών καταλύει κάθε έννοια της Δημοκρατίας στη χώρα μας…… Αξίες όπως η Δικαιοσύνη, η Ελευθερία, η Αξιοπρέπεια, η Ισότητα, τσαλαπατώνται από το δικτατορικό καθεστώς…..
Για τα επόμενα επτά χρόνια ο λαός υπέφερε…..
Όποιος είχε αντίθετη γνώμη και άποψη από αυτές που επέβαλε η δικτατορία, τιμωρείτο με προσαγωγές στην Αστυνομία, με συλλήψεις, με φυλακίσεις και βασανιστήρια, με εξορία. Κι ήρθε ο φόβος….
Ο φόβος να μιλήσεις, να συζητήσεις με τον διπλανό σου, ο φόβος να τραγουδήσεις, ο φόβος να ονειρευτείς…….
Πόσο αντέχει ένας λαός με αυτό το μαύρο πέπλο επάνω του;;;
Την απάντηση την έδωσαν οι φοιτητές μας, στις 15, 16 και 17 Νοέμβρη του 1973, τότε που με την εξέγερση του Πολυτεχνείου φώναξαν «Κάτω η Χούντα» , «Ζήτω η Ελευθερία»
Κι όπως λέει ο ποιητής μας «Νωρίς εβγήκανε καταμπροστά στον ήλιο με πάνου και κάτου απλωμένη την αφοβιά σα σημαία»
Οι αγώνες αντίστασης κατά του απολυταρχικού καθεστώτος είχαν ξεκινήσει από τα γεγονότα των φοιτητών της Νομικής Σχολής Αθηνών το Φεβρουάριο του ίδιου έτους.
Η νεολαία οργανωνόταν, αντιστεκόταν, έκανε τις συνελεύσεις της στις Σχολές υπήρχε ανησυχία…. Ο κόσμος από την άλλη καταλάβαινε, αφουγκραζόταν ότι εκεί… εκείνες τις ημέρες….στο χώρο του Πολυτεχνείου, κάτι θα συμβεί, κάτι θα γίνει που θα καθορίσει το μέλλον αυτού του τόπου…….
Δίπλα σε αυτούς τους φοιτητές βρέθηκε πλήθος κόσμου…..εργάτες βιοτεχνιών, αγρότες και οικοδόμοι οι οποίοι έδωσαν το δυναμικό παρόν τους…… μαθητές….. υπάλληλοι υπηρεσιών…… άνθρωποι που έψαχναν κι αναζητούσαν καθαρό αέρα να ανασάνουν…… κι έτρεχαν κοντά στους εξεγερμένους φοιτητές να συμπαρασταθούν….
Η εξέγερση των φοιτητών, οι αγωνιώδεις φωνές των εκφωνητών του σταθμού τον οποίον είχαν δημιουργήσει για να μεταδίδουν την κραυγή προς την ελευθερία στους υπόλοιπους πολίτες της Αθήνας, σταμάτησε βίαια, στη βαθιά νύχτα της 17 ης Νοέμβρη…. σταμάτησε βάρβαρα με την εισβολή του τανκ στο χώρο του Πολυτεχνείου…..
Οι ημέρες εκείνες δεν έριξαν άμεσα το καθεστώς της Χούντας.
Ήταν όμως μια γροθιά στο στομάχι του απολυταρχικού καθεστώτος, ήταν ημέρες που καθόρισαν την μετέπειτα ιστορία του τόπου μας, φθάνοντας στην αποκατάσταση της Δημοκρατίας τον Ιούλιο του 1974…..
Αυτούς τους αγωνιστές ας τους θυμόμαστε κι ας τους τιμούμε πάντα……."
Η Διευθύντρια
Β. Βάζου